Opactwo Misericordia Na Sprzedaż W Wenecji

Niezwykły kościół opactwa Misericordia jest na sprzedaż w ekskluzywnej lokalizacji w północnej części Wenecji , w sestiere Cannaregio , z widokiem na plac o tej samej nazwie.

Położony wzdłuż Rio di Noale, który wpada do Sacca della Misericordia, budynek ten był miejscem kręcenia międzynarodowych filmów, takich jak „Moonraker”, część serii o Jamesie Bondzie i „Nosferatu w Wenecji”, a także był miejscem wystaw Biennale w nowszych czasach.

Założony w X wieku kościół jest jednym z najstarszych w Wenecji. Jego pierwsza nazwa brzmiała Santa Maria di Val Verde, od pierwotnej nazwy wyspy, na której został zbudowany. Już w 936 r. zachowały się ślady kościoła na tym terenie, którego fundację, według Francesco Sansovino, należy przypisać Cesare de Giuli, zwanego też Andardi, czyli wspólnie rodom de Giuli i Moro. W XIII wieku został gruntownie przebudowany, porzucając bizantyjską strukturę na rzecz stylu gotyckiego. Jego historia jest również związana z Scuola Grande di Santa Maria della Misericordia, która zbudowała w pobliżu dwa własne budynki, szpital i kilka domów. W XIV w. został gruntownie przebudowany, aw 1659 r. „zastosowano” monumentalną kamienną fasadę według projektu Moliego; później, pod koniec XIX wieku, przeszedł poważne przebudowy.

Stając się własnością prywatną, dziś ten wspaniały kościół jest miejscem magicznym, inspiracją dla wystaw sztuki, uroczystych kolacji, wydarzeń muzycznych, spektakli, warsztatów i konferencji. Posiada również dołączone do niego trzy ekskluzywne przestrzenie: Chapel Club, swoją starą boczną kaplicę na rogu z Fondamentą, teraz przekształconą w wyrafinowaną przestrzeń o smaku lat 30., Archiwum, dwie wszechstronne postindustrialne sale oraz Clos, kameralna otoczona murem winnica.

Wnętrze zdekonsekrowanego kościoła ma powierzchnię 350 m2 i jest jednonawowe, z dachem dwuspadowym. Zewnętrzna kamienna fasada jest zbudowana wokół gigantycznego centralnego porządku, zdominowanego przez łukowaty tympanon i otoczonego dwoma trabetowanymi skrzydłami.

Szczyt frontonu wieńczy figura Matki Boskiej, natomiast krawędzie skrzydeł to akroteria szyszkowatych. Na wysokich, wysuniętych podstawach gigantycznego zakonu znajdują się dwa alegoryczne posągi (Miłosierdzia i Twierdza); nad portalem, przed rozetą, popiersie Gasparo Moro w towarzystwie zwoju i smutnych cherubinów siedzących na księgach. Wszystkie rzeźby są dziełem Clemente Molli, który prawdopodobnie zaprojektował również fasadę.

Ostatnim wspomnieniem oryginału jest dzwonnica w stylu wenecko-bizantyjskim, którą można dostrzec z tyłu oraz płaskorzeźba przedstawiająca Madonnę z Dzieciątkiem z XIV-wiecznej szkoły na dobudówce po prawej stronie fasady. Struktura.